Open space
Een Open Space nodigt je uit om dat te doen wat door jou gedaan wil worden.
Een Open Space biedt daartoe enerzijds ruimte om in te brengen wat jij in wilt brengen en anderzijds ruimte om wel of niet aan te sluiten bij dat wat door anderen ingebracht wordt.
Wat jij of een ander inbrengt kan bijvoorbeeld een levensvraag zijn, een inhoudelijk thema, een werkvorm waarmee je wilt experimenteren of een sport- en spelvorm die je met één of meer andere mannen wilt spelen.
In praktische zin werkt het zo. Minimaal één keer per dag nemen we met de hele groep de tijd om uit ons hoofd in ons lijf te zakken en te voelen wat er op dat moment door ieder van ons gedaan wil worden. Mannen die iets willen inbrengen, krijgen vervolgens 1 minuut de tijd om dat toe te lichten. Via een groot mededelingenbord – waarop alle initiatieven kort en krachtig op een A4-tje beschreven worden – kun alle andere mannen laten weten bij welke initiatieven zij willen aansluiten. Op deze manier wordt al snel zichtbaar wat er door de mannen op Kamp Wildeman gedaan wil worden. De hoeders van de Open Space wijzen vervolgens plekken in tijd/ruimte toe waar deelnemers elkaar rondom een bepaalde levensvraag, thema, werkvorm, sport- en/of spelvorm kunnen ontmoeten.
Basisregels
In een Open Space gelden de volgende vier basisregels.
1. De mannen die er zijn, zijn precies de goede mannen. Zowel in aantal als in kwaliteit. We houden ons dus alleen bezig met de mannen die er wel zijn en niet met de mannen die er niet zijn.
2. Het begint als het begint. Om de energie van de deelnemers aan Kamp Wildeman enigzins te kanaliseren, werken we met een dagrooster. De beste dingen kunnen echter zomaar spontaan beginnen. Op een plek in tijd/ruimte waar we eigenlijk iets anders gepland hadden. Of helemaal niets.
3. Wat er gebeurt, is het enige dat kan gebeuren. We zijn dus niet bezig met wat er niet gebeurd is of nog zou kunnen of moeten gebeuren. Maar focussen onze aandacht op wat er hier en nu wel gebeurt.
4. Als het klaar is, is het klaar. Dit betekent dat een activiteit korter of langer kan duren dan gepland.
De Wet van de Twee Voeten
Naast de vier basisregels is er ook een wet: de Wet van de Twee Voeten.
Deze wet schrijft voor dat als je ergens bent waar je geen plezier hebt, niets leert en/of niets kunt bijdragen je voeten gebruikt om naar een andere plek te gaan waar je wel plezier hebt, wel iets leert en/of wel iets kunt bijdragen.
Rollen
In een Open Space kun je verschillende rollen vervullen.
De rol van eigenaar van een initiatief. Jij bent diegene die ergens mee begint en blijft tot het klaar is.
De rol van deelnemer aan een initiatief. Jij sluit aan bij wat een andere deelnemer heeft ingebracht.
De rol van voorbijganger. Jij volgt je voeten om her en daar waar te nemen wat er gebeurt, een klein beetje te geven en/of een klein beetje te ontvangen. Vanuit deze rol kies je er voor om op meerdere plekken in tijd/ruimte aan te komen nadat het begonnen is en weg te gaan voordat het klaar is.
De rol van buitenstaander. Jij kiest er – voor kortere of langer tijd – voor om geen initiatief richting andere deelnemers te nemen en ook niet aan te sluiten bij het initiatief van een andere deelnemer.
